verdrietig en boos op de wereld en de buurman.

Onze buurman is zijn voor- en achtertuin aan het verbouwen, slopen en opnieuw aan het inrichten.. Opzich niets mis mee, toch?
Voor iedereen de normaalste zaak van de wereld behalve voor mijn zoon. Klassiek autist met ADHD.
Eerst ging voor de heg eruit, gelukkig was mijn zoon die dag niet thuis dat de buurman aan de slag ging. Maar dat was natuurlijk een kaalslag die je niet over het hoofd kan zien als je bij ons naar binnen wil. Bovendien was het de laatste dag dat hij naar de boerderij was. Super verdrietig thuis komen en dan zo een vreselijke buurman die de heg weghaalt..... Nu moet er achter, een oude schuur, straks wijken, want de buurman wil zijn nieuwe schuur helemaal aan de achterkant bouwen, maar omdat het gebouwtje in tweeen gesplitst is zal ons schuurtje, of als half schuurtje moeten doorgaan, of ook gesloopt moeten worden.. Daar zijn we zelf nog niet over uit.
De buurman gaat eerst zijn nieuwe schuur bouwen, maar is daar nog lang niet aan toe. Eerst gaat hij een hek om zijn voortuin maken en de boel betegelen. Maar in de gedachten van mijn zoon is hij onze schuur al aan het slopenen wat gaat er dan gebeuren? Hij kan er niet van slapen.
Moeten wij maar aan de buurman vragen of hij het hierbij laat? Wordt vervolgd.

Jacqueline
Zaandam, Netherlands